ما یک نفر

گریس و تی پی دوقلوهای معمولی‌ای نیستند؛ آن‌ها از ناحیه باسن به هم چسبیده‌اند. و حالا در آستانه‌ی شانزده سالگی، بخاطر مشكلات اقتصادی خانواده، مجبور می‌شوند همراه با دیگر بچه‌ها به مدرسه‌ی عمومی بروند. پا گذاشتن به اجتماع و همراهی با بچه‌های معمولی كار ساده‌ای نیست. بعضی، آن‌ها را هیولا صدا می‌زنند و بعضی دیگر عجیب الخلقه. آن‌هایی هم كه مودب‌ترند از تركیب  «بهم چسبیده» استفاده می‌كنند. گریس و تی پی دوستان تازه‌ای پیدا می كنند. اما با اخراج شدن مامان از سركارش، وضع بدتر می‌شود. دیگر حقوق ماهیانه مادربزرگ هم كفاف قرض‌های خانه را نمی‌دهد. گریس و تی پی باید تصمیمات جدیدی بگیرند، اما به چه قیمتی؟؟؟!!