خانۀ ابریشمی

عتیقه‌فروشی از ویمبلدون
شرلوک هولمز گفت:
– آنفولانزا واقعاً چیز مزخرفیه! ولی حدست درسته. به کمک همسرت، حال اون بچه زود خوب می‌شه.
در جوابش گفتم:
-امیدوارم همین‌طور باشه.
بعد حرفم را قطع کردم و با چشم‌هایی از حدقه درآمده به او خیره شدم. فنجان چای را که تا جلوی لب‌هایم بالا برده بودم چنان محکم روی میز گذاشتم که کم مانده بود واژگون شود. با تعجب گفتم:
– ولی به خاطر خدا، هولمز! دقیقاً مثل اینه که فکرم رو خوندی! مطمئنم حتی یک کلمه دربارۀ بچه یا مریضیش حرف نزدم. می‌دونی که زنم خونه نیست؛ از اومدنم به این‌جا کاملاً معلومه. ولی هنوز دلیل غیبتش رو نگفتم و مطمئنم نمی‌تونستی اینو از رفتارم بفهمی.