باغ مخفی

کسی نمانده است
وقتی مری لنکس را به عمارت میسلت‌ویت فرستادند تا پیش عمویش زندگی کند، همه می‌گفتند بداخلاق‌ترین بچه‌ای است که در عمرشان دیده‌اند. حقیقت هم داشت. او صورت کوچولوی لاغر، بدن کوچولوی لاغر، موهای کم‌پشت روشن و قیافه‌ای عبوس داشت. موهایش زرد بودند، صورتش هم زرد بود، چون در هندوستان به دنیا آمده بود و تمام عمر دچار مرضی چیزی بود. پدرش از طرف دولت انگلستان مقامی داشت و خود او هم همیشه بیمار و سرش شلوغ بود. مادرش هم زن زیبایی بود که تنها به مهمانی رفتن و خوش گذراندن اهمیت می‌داد. او اصلاً نمی‌خواست دختر داشته باشد و وقتی مری به دنیا آمد او را به یک آیا (دایه) سپرد. به زن گفتند اگر می‌خواهد خانم صاحب از او راضی باشد، باید تا حد ممکن بچه را از جلوی چشمش دور نگه دارد. به این ترتیب، مری را چه وقتی نوزاد مریض و اخمو و زشتی بود و چه وقتی بچۀ مریض و اخمو و زشتی شد از معرض دید او دور نگه می‌داشتند.